در حیاط کوره پز خانه های جنوب ...
نامم را به تو ندادم
که از انگشتانت روی خشت
گلی شود
توی کوره بسوزد
پدرم ... نامم ... شناسمه ام...
مثل همان خشت
که نامم را بر آن نوشتی
معلوم نیست از خانه کدام آدم سردرآورم
من گم شده ام ...
بی نام...
بی آنکه نامم را به یاد بیاورم
از این به بعد مرا
آجری از این همه دیوار جستجو کنید
سر در خانه ای که پلاک ندارد
پلاک من و تو سالهاست
در کوره های آدم سوزی سوخته است